Van onze verslaggever, Lewis Daniels, alvast een aantal wedstrijdverslagen van onze U19 en een interview met ijshockey coryfee Ron Berteling als voorproefje van wat we dit seizoen nog meer kunnen verwachten. De verslagen zijn ook te lezen op Oost online
In volgorde van publicatie:
- Zondag 23 augustus speelden de U19 Tigers in Den Bosch tegen het sterke KEV
- Sinds jaar en dag is Mister IJshockey Ron Berteling (bijna 63) de bekendste Nederlandse ijshockeyer
- Competitieopzet komend ijshockeyseizoen 1e divisie bekend
- Tigers U19 eervolle strijders tijdens tweede oefenwedstrijd
- Amsterdam Tigers U19 vs Tilburg Trappers: Minder spelers, meer punten
Zondag 23 augustus speelden de U19 Tigers in Den Bosch
tegen het sterke KEV (Krefeld Eislauf-Verein). Het was een zware partij die in der minne werd geschikt, maar de Tigers verkochten hun huid duur. Coaches Hennie Jaspers, Michael Veltman, teammanager Mark van den Heuvel en het team zelf kijken daarom tevreden terug op het eerste oefenduel in aanloop naar komend seizoen.
IJshockey | Lewis Daniels
Vooraf stond al vast dat de Tigers het niet makkelijk zouden krijgen. Sommige spelers zijn net terug van vakantie, het ervaren KEV staat al drie weken op het ijs. Tel daarbij op dat de Duitsers per seizoen twintig wedstrijden meer spelen en veel vaker trainen.
Krefeld begint de eerste periode met gedisciplineerd spel. De spelers gunnen elkaar de puck, kortom, ijshockey zoals het hoort. Deze aanpak in combinatie met goed positiespel geeft KEV alle ruimte op het ijs. De Amsterdammers rest weinig anders dan verdedigen. Als team komen ze daar redelijk mee weg, door persoonlijke fouten eindigen de eerste twintig minuten met 0-5.
In de tweede periode hebben de Tigers hun verdediging beter op orde. Goalie Lars Veltman slaat met goed keepwerk de meeste Duitse aanvallen af, voorkomt zo een hoop schade. Slechts twee keer glijdt de puck in de Tigergoal. Bij vlagen komen de Tigers met goed spel, punten levert dat niet op. Voor de U16 gastspelers in het Tigerteam is het Duitse tempo te hoog. Krefeld gaat ze als een sneeuwstorm voorbij.
De hard werkende Tigers zijn in de derde periode beter bestand tegen de aanvallen van Krefeld. De puck uit het thuisvak brengen en vasthouden blijft lastig. Veltman blijft KEV te snel af, slechts een keer weten ze de puck langs hem te schieten. De partij eindigt met 0-8.
In de kleedkamer is iedereen het erover eens dat deze wedstrijd een goede leerschool is en laat zien waar een ploeg met hard trainen kan komen. De Tigers zijn wakker geschud, de kersverse en door de coronacrisis pas in juni gekroonde kampioenen kunnen aan de bak. Zes september steken de Tigers de grens over om in Wesel tegen Duisburg het tweede oefenduel te spelen.
———-
Sinds jaar en dag is Mister IJshockey Ron Berteling
(bijna 63) de bekendste Nederlandse ijshockeyer. Elk jaar wordt aan het begin van het Nederlands seizoen gespeeld om de Ron Bertelingschaal. Februari dit jaar is hij als eerste Nederlander geëerd met de Torriani Award, een onderscheiding voor spelers uit landen die niet bekend staan om ijshockey. Nu is hij de nieuwe coach van het nationale U20-team. ‘Ik weet nog niet hoever we komen, maar heb er veel zin in!’
IJshockey | Lewis Daniëls
Eigenlijk zou Ron, net als zijn vader, gaan basketballen. De dag dat een vriendje uit de straat hem meenam naar de ijsbaan veranderde alles. Een halve eeuw was de Jaap Edenhal zijn tweede, misschien wel eerste thuis. ‘Ik was meteen gegrepen door de sport en dat gevoel is altijd zo sterk gebleven.’ Midden jaren 70 speelt Berteling in de hoogste divisie van Nederland. In 1979 promoveert hij met het Nederlandse ijshockeyteam tijdens het wereldkampioenschap ijshockey voor B-landen.
Twee jaar later neemt hij deel aan het wereldkampioenschap voor A-landen in Zweden. In 1980 doen Berteling en zijn teamgenoten mee aan de Olympische Winterspelen. De tot vandaag enige Nederlandse ploeg die zich hiervoor kwalificeerde, haalt de negende plaats. Als hij 41 is, speelt hij nog een seizoen mee in het nationale team. Na 213 interlands (en minder dan honderd strafminuten!) zijn het enthousiasme en de inzet van de Nederlandse recordinternational nog altijd onvermoeibaar. Zestien jaar lang traint hij de jeugd bij de Amsterdam Tigers. Voor veel spelers in Amsterdams eerste team is hij nog steeds hun belangrijkste leermeester.
IJsvrij
Afgelopen vier jaar trainde Ron de Alcmaria Flames. Het besluit daarmee te stoppen knaagde aan hem. ‘We werkten heel fijn samen, maar ik merkte dat – na twintig jaar – trainingen geven een sleur werd en ik er niet meer helemaal inzat. Als ik iets doe, wil ik daar het beste uit halen. Voor de club en voor mezelf.’ Hij heeft nog steeds goed contact met de Alkmaarse ijshockeyclub. ‘Ik zal zeker nog bij ze langsgaan en ze kunnen mij altijd bellen.’
Ron heeft een paar maanden ijsvrij en geniet van zijn kleinkinderen. Met de oudste staat hij al op het ijs. Er gaat bijna geen uur voorbij dat hij niet aan ijshockey denkt. ‘IJshockey is de rode draad in mijn leven, een bestaan zonder kan ik mij niet voorstellen. Vrijwel al mijn vrienden zijn of waren spelers, zoals Jos Bles die ik nog steeds een paar keer per week zie. Ik ben blij dat ik een rijk, sociaal en sportief leven heb met een echtgenote die ook heel sportief is en mijn passie begrijpt.’
Wedstrijden speelt Ron niet meer, wel is hij altijd in beweging. Met John Versteeg, Tjakko de Vos en jongens uit het eerste team doet hij bootcamptrainingen in het Amsterdamse Bos.’ Hij lacht. ‘Ik ben niet eens de oudste, dat is Tjakko. Die speelt nog steeds wedstrijden.’ Door de coronacrisis begonnen ze deze zomer later aan de bootcamptrainingen. De vakantie naar Ibiza werd verplaatst. ‘Ik hoop in het najaar te gaan, kom daar al veertig jaar. Sommige plekken op Ibiza zijn erg trendy geworden. Ik hou juist van die rustige baaitjes. Gelukkig zijn die bewaard gebleven.’
Door de lockdown ging de uitreiking van de Torriani Award in Zwitserland niet door. ‘De bedoeling is nu dat ik die volgend jaar in Wit-Rusland ontvang. Dat geeft weinig houvast, los van corona is de situatie daar erg onzeker. Gelukkig worden mijn vrouw en ik goed op de hoogte gehouden.’ De crisis baart hem zorgen. ‘Mijn kinderen en kleinkinderen en wie weet hoeveel generaties daarna krijgen nog lang te maken met wat nu gebeurt. Dat hangt allemaal af van corona en de gevolgen op lange termijn.’
Coach
Begin augustus vraagt Theo van Gerwen, technisch en algemeen directeur van de Nederlandse IJshockeybond én oud-speler, Ron het nationale U20-team te coachen. Vorig seizoen deed Van Gerwen dat zelf. Dat bleek lastig te combineren met zijn werk voor de bond. Berteling maakte een voorlopige selectie van veertig spelers waarin Tigers Billy Grapperhaus, Nijs Hille, Zebediah Oware, Noah Smits en Jim Vorster staan opgesteld. De selectie is verdeeld in twee groepen, anders staan teveel spelers tegelijk op het ijs.
Onlangs gaf Ron de eerste training. ‘Ik vind het leuk te werken met spelers die een gelijkwaardig niveau hebben en ga door op de manier zoals Theo het team trainde. Brons, zilver, ik weet nog niet hoever we komen en door corona is het koffiedik kijken welke wedstrijden wel of niet doorgaan.’ Ron wil de spelers bewust maken van hun tegenstander. ‘Ik streef ernaar dat ze het spel kunnen lezen en – wat ik noem – zakelijk ijshockey spelen. Ze moeten altijd weten waar zij, hun teamgenoten, tegenstanders en de puck op het ijs zijn en dan de juiste beslissingen nemen.’
Vaak trainen
Behalve nieuwe coach van het nationale U20-team is Ron ook coördinator bij AmstelveenSport. ‘We werken samen met vier middelbare scholen om veelbelovenden – ik vind dat een beter woord dan sporttalenten – zo goed mogelijk te begeleiden met school en sport. Zelf trainde Ron vroeger zo vaak mogelijk en deed hij aan krachtsport. Daarnaast speelde hij regelmatig drie wedstrijden per week.
‘Destijds was je gewoon een sportjongen en ging je ervoor om je plek te houden. Nu ben je gelijk een atleet.’ Ron had goede afspraken met zijn werkgever om vrij te krijgen voor ijshockey. ‘Tijdens interviews noemde ik altijd zijn naam om hem te promoten. Destijds was ijshockey zo groot in Nederland dat de stadions bomvol zaten. Het bedrijfsleven interesseerde zich daarom voor de sport. In 1979 werden we kampioen en waren we sportploeg van het jaar. Op Schiphol wachtten 4000 man ons op. Dat gaf het Nederlandse ijshockey een enorme boost.’
Tot begin jaren ’90 werd op hoog niveau geijshockeyd in Nederland. Daarna daalde de kwaliteit en het aantal spelers. Waarschijnlijk door gebrek aan aanwas. Nu groeit de sport weer, al blijft ijshockey relatief duur en is het daardoor niet voor iedereen weggelegd. Afgelopen seizoen veranderde veel. Diverse clubs verlieten de BeNe-League, die voor hun spelers te zwaar bleek. ‘Meestal stond er ook niets tegenover. Je hoeft niet te kunnen leven van ijshockey, maar er iets aan overhouden waarvan je op vakantie kunt, werkt motiverend.’
Doorstroming
Voor de Amsterdam Tigers bleek het niveau in de eerste divisie te laag. ‘Clubs moeten weten waar ze heen willen en dat kunnen faciliteren. Teammanager Alard Kwist van de Tigers doet daar enorm zijn best voor en heeft positieve ontwikkelingen in gang gezet. Ik waardeer hem zeer.’
Naast facilitaire problemen is bij veel ijshockeyclubs de doorstroming van jeugdspelers een probleem. Vaak is het leeftijdsverschil tussen de U16- en U19 –spelers te groot. Veel spelers in de laatste groep zijn onvoldoende opgeleid of gekwalificeerd om verder te gaan in hogere teams. Aparte teams die ze hier op voorbereiden zijn wenselijk, maar daar is vaak geen ruimte voor. Sommige ijshockeyclubs hebben zoveel leden dat ze ijs tekort komen. Spelers in de hogere teams krijgen zo te weinig ijstijd en moeten daarom vaker thuis trainen.
‘Als je op hoog niveau speelt, train je zeker drie keer per week en beoefen je meerdere sporten. Turners, zwemmers en tennissers trainen vaak iedere dag urenlang. Een ijshockeytraining is krap een uur. Wie niet minstens drie keer per week wil trainen of daarmee geen bepaald niveau haalt, kan beter recreatief spelen. Daar is overigens niets mis mee. Plezier hebben in sporten is heel belangrijk!’
————–
Competitieopzet komend ijshockeyseizoen bekend
6 september 2020 0
Komend seizoen strijden de Amsterdam Tigers samen met dertien ijshockeyteams in de Eredivisie/Eerste divisie. Twee poules, Noord en Zuid, spelen in een halve competitie zes wedstrijden per team. oost-online houdt je weer een seizoen lang op de hoogte van de wedstrijden van Amsterdam Tigers, waarvan de Jaap Edenhal de thuisbasis is.
Lewis Daniels en Steven King
Buiten koelt het af, in de Jaap Edenhal bereiden de Tigers zich voor op een warme winter met spanning, spektakel, snelheid, sensatie en schade voor de tegenstanders. Door de coronacrisis helaas met minder publiek dan afgelopen jaren. Het team daarentegen is compleet en vastbesloten wat ze door de lockdown misliepen alsnog binnen te halen. Het kampioenschap. In de eredivisie. Let’s go, Tigers!
In dit artikel leggen we je uit wat de gang van zeken is in de competitie.
De Amsterdammers komen in de Eredivisie als ze bij de hoogste vier eindigen. Vanaf de vijfde plaats gaan ze verder in de Eerste Divisie.
De acht teams, vier uit elke poule, die zich hebben gekwalificeerd voor de Eredivisie spelen uit en thuis tegen elkaar, in totaal veertien wedstrijden per team.
In de Eerste divisie nemen zes teams het thuis en uit tegen elkaar op. Elk team speelt tien wedstrijden.
Opzet play-offs Eredivisie
De vier hoogste geëindigde teams plaatsen zich voor de halve finales die 5,6,7, 12, 13 en 14 maart 2021 worden gespeeld in een best-of-three-serie. Het team dat dan op de eerste plek staat komt uit tegen het team op de vierde plek. De teams op de tweede en derde plaats nemen het ook in een best-of-three-serie tegen elkaar op.
Als de Amsterdam Tigers de halve finale winnen, spelen zij en het andere overgebleven team opnieuw een best-of-three-serie. Deze wedstrijden zijn op 19, 20, 21, 26, 27 en 28 maart 2021. De teams die in de finale staan plaatsen zich rechtstreeks voor de Eredivisie in 2021/22 en doen mee aan de bekercompetitie.
Opzet play-offs Eerste divisie
De nummers een tot en met vier van de rangschikking doen mee aan de play-offs. De halve finales (best-of-three-serie) zijn op 5, 6, 7, 12, 13 en 14 maart 2021. Het eerste team komt uit tegen het vierde en nummer twee speelt tegen het team op de derde plek. De finale wedstrijden om de eerste en tweede plaats (opnieuw een best-of-three-serie), worden 19, 20, 21, 26, 27 en 28 maart 2021 gespeeld.
Het Jong Oranje U20-team is van 8 tot en met 14 februari in Belgrado voor het IIHF-wereldkampioenschap ijshockey divisie IIB. Oud-speler en trainer bij de Amsterdam Tigers Ron Berteling is de nieuwe coach van dit team. Tigers Billy Grapperhaus, Nijs Hille, Zebediah Oware, Noah Smits en Jim Vorster staan in de voorlopige selectie.
Competitie met verlenging
Bij gelijke stand na de reguliere speeltijd volgt een drie-tegen-drie overtime periode van maximaal vijf minuten. Het team dat als eerst scoort, wint de wedstrijd. Bij geen goal volgen vijf penalty shots per team. Als de stand daarna nog steeds gelijk is, neemt elk team om de beurt een penaltyshot tot de beslissende goal valt.
Puntentelling
Het team dat de wedstrijd in de gebruikelijke tijd wint, krijgt drie wedstrijdpunten en twee als dit in overtime of bij een beslissend penaltyshot gebeurt. Het team dat in overtime of door een penaltyshot verliest krijgt een punt. Teams die een wedstrijd in reguliere tijd verliezen moeten het doen met niets.
—————-
Tigers U19 eervolle strijders tijdens tweede oefenwedstrijd
8 september 2020 0
Net als vorige week tegen het sterke Duitse KEV in Den Bosch rekenden de U19-Tigers afgelopen zondag niet op winst. De Amsterdammers beschouwden hun tweede oefenwedstrijd tegen het U20-team van het eveneens Duitse EVD uit Duisburg als een waardevolle oefening om sterker het nieuwe seizoen in te gaan.
IJshockey | Lewis Daniëls
De Tigers openen sterk en werken de opdracht die coach Hennie Jaspers ze gaf uit, druk houden en met het hele team naar voren spelen. Ze breken een paar keer uit en komen met aanvallen die pas vlakbij het doel van Die Jungfüchse worden gestopt. Tijdens een powerplay kan Billy Grapperhaus het bal openen, 0-1. Helemaal niet gek voor een ploeg die sinds de zomer pas een paar uur op het ijs heeft gestaan en het opneemt tegen een team dat al een maand vier uur per week traint. Duisberg neemt de tegengoal rustig op en speelt gestaag verder. Nog voor de eerste onderbreking staat het al 1-1. In de kleedkamer zullen de Duitsers toch even hebben gesproken over de eerste goal van Amsterdam. Een jonger team uit een lagere divisie dat even op voorsprong staat?! Das geht schon nicht, arbeiten! En dat doet Duisburg. Ze blijken wolven in schaapskleren.
Doorgaans is het Duitse verkeer rustig op zondag. Niet in Wesel, waar het in het Eislaufcenter tijdens de tweede periode spitsuur is rondom de Amsterdamse goal. Die Jungfüchse maken het in rap tempo 3-1. De Tigers lijken te berusten in hun spel en wijken af van hun opdracht. Door verkeerde posities van spelers en onophoudelijke druk van de Duitse vossen verliezen de Tigers de grip op het spel. Ze komen amper het thuisvak uit. Duisburg gaat de rust in met 6-1. Eendracht maakt (ijs)kracht.
De derde periode verloopt minder dramatisch. EVD slaat nog een keer toe, 7-1. Daarna is de koek op. Met of zonder Tiger op de strafbank, en ondanks een powerplay voor Amsterdam die eerder een penalty kill lijkt, houdt Nolet de doelschoten van de vossen buiten zijn post. De Tigers houden zich weer aan hun opdracht en krijgen veel kansen, desondanks is Duitse overmacht te groot.
Het is niet verwonderlijk dat een team met oudere spelers uit een hogere competitie de U19-Tigers de baas is. Anders moeten ze zich zorgen maken in Duisburg. Amsterdam kan op de tweede periode na tevreden terugkijken op een avond waarin ze als underdog opvallend goeie momenten hadden en als eersten scoorden. De einduitslag vertekent dat. Een score als 5-3 of 4-2 zou meer conform de werkelijkheid zijn geweest. De Tigers kregen het zwaar, maar werden niet van de baan geveegd en zijn door de avond in Wesel weer een ervaring rijker. EVD had niets te verliezen, de Tigers hadden alles te winnen.
———–
Amsterdam Tigers U19 vs Tilburg Trappers: Minder spelers, meer punten
14 september 2020 0
Na twee verloren oefenwedstrijden tegen de U20-teams van KEV en EVD uit Duitsland boekten de U19 Tigers zondag in Tilburg hun eerste winst tijdens de generale repetitie met de Trappers. Al verloren ze soms van zichzelf.
IJshockey | Lewis Daniels
Niemand die het de Tigers kwalijk neemt dat ze het in Den Bosch en Wesel niet redden tegen de sterkere Duitse teams, die al langer en vaker trainden. Die wedstrijden waren snuffelstages. De Tigers verweerden zich dapper tegen KEV uit Krefeld. In Wesel stonden ze zelfs even voor op het Duisburgse EVD en kregen ze kansen. Ze verloren van overmacht, niet van zichzelf en leerden hoe belangrijk teamwerk is.
De Tigers spelen met zeven man minder in Tilburg. Een paar zijn ziek. Anderen vullen het eerste team aan dat het tegelijkertijd in Den Haag opneemt tegen Hijs Hokij. De eerste tien minuten kunnen de Tigers het makkelijk af met minder man. Het scorebord bevestigt dit, 0-1 voor de gasten. Door een misverstand tussen de defence en de goalie krijgen de Trappers gelegenheid terug te slaan, 1-1. De teams gaan met gelijkspel de rust in.
De tweede periode verloopt rommelig. De Tigers zijn de sterkere partij, maar laten – ondanks bij vlagen goed spel – de teugels te veel vieren. Door een conflict met de scheidsrechter zit de ijstijd voor een van de Tigers erop. Tilburg doet wat het kan om het gelijkspel tegen de veertien overgebleven Tigers vast te houden en slaagt daarin.
De woorden van coach Hennie Jaspers tijdens de tweede onderbreking, zetten het team weer op de rails. De Tigers gaan vol gas en vinden elkaar op het ijs. Dat keert zich meteen uit in cijfers, Amsterdam gaat met 1-3 winst naar huis. Teamwerk loont. Zeker als je zeven spelers mist.
Zaterdag 3 oktober begint de competitie van de eerste divisie, wanneer het seizoen voor U19 begint is nog niet bekend. Voorlopig hebben de Tigers nog even de tijd om zich voor te bereiden. Let’s go, Tigers!
————–
